-Kızlarıma-
Kirli ellerle şafaklar temizlenmez çocuğum
Büyüyeceksin,zaman nelere gebe,göreceksin
Göreceksin okyanusta bir balık olmak pek meşakkatlidir
Bilmenin yükü cılız omuzlarına yerleştikçe,sen istemesen de
Uslanmaz bir ağrının ağır temayüllerinde belirir ince bir çizgi
Gökyüzü karanlıktır ve seyrinde bambaşka rüyalar taşır tabiat
Cehennemden çıkmış ateşler yakar sanki güneşin bakışlarını
Ezilirsin,üzülürsün,manasız bir tuluatın orta yerindesindir
Ömür yelkenlisine rüzgâr beklemek boş bir tesellidir
Çılgın bir haberci gibi üzüntüleri derinden duyurur martılar
Gökyüzü delik deşiktir ve hayallerinde bambaşka hisler belirir
Başka insanlar süsler umutları vaktinden ziyade yaşam sahnesinde
Rollerinden memnun veya şikayetçi nice ümmi gözlerini alır senden
Sen gözlerini verirsin incinmiş tılsımında zayıf bir halka erir
Ölü bir baykuştan mucize bekleyen ilkel insanlar gibidir kimileri
Bir ateş etrafında dans eden pigmelerin uzantısı gibidir kimileri
Bantu dillerinden bir demet yakarışta bulunurlar garip tanrılarına
Kimileri güneşi yakalamak uğruna yok etmekten imtina etmezler
Senin kadar saf çocukları zehirleyen ağuları vardır ceplerinde
Gözlerinde şimşek gizler,nedametli bakışlarından ateş kusarlar
Üstelik düzenlerinde,garip tecellileriyle inleten yeri göğü onlardır
Külfetli yaşantılarına en mağrur gülümsemelerle maskeler örerler
Balçık çiğnemiş sözlerden kaçın ki zedelenmesin ruhun
Öğrenmek veçhiyle bulutları darmadağın eden sorular büyüt
Ki arzularına yem olma akbabaların,ne acayiptirler bilmezsin
Dünü bil,bugünü yaşa,yarına hazırlan,gemini daima ilimle yürüt
Ah çocuğum,tecrübe bir ilaçtır çoğu kez derin yaralar açar
Ben babayım,zerre tozdan sakınırım o masum bakışlarını
Kul olma hiçbir kula,Rab’den ötesine bağlanma asla
Ademoğlu mayasında her çamurdan nasip almıştır
Putlar büyütüp gözlerinin önüne perdeler çekme
Kimse daha asil ve kimse daha değerli olamaz,hepimiz beşeriz
Ölümü düşün,ne Karunlar ne Süleymanlar aldı koynuna bu koca dünya
Bilmezsin,ne kinlerle hançerler seni yutmak için bilenir
Zoru gör,zoru yaşa ki minik mutluluklar büyütsün gönlün
Çocuğum sana karanlık kapıların ardındakileri gösterdim
İzanımca elbet,kendi halimce dillendim
Tüm kötülükler senden uzak olsun dilerim
Güzel ve aydınlık günlere doğru ilerle derim
O vakit gülümserim,açık gitmez gözlerim
Yolun ve alnın daima bir bahar göğsü kadar açık olsun
Şubat 2008
İrfan KarapınarKayıt Tarihi : 18.6.2008 12:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Karapınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/18/hayata-dair-nasihatlar.jpg)
Sevgiyle kalın.
muhteşem bir şiir...tam puanla kutluyorum.
harikaydı................saygılar
Büyüyeceksin,zaman nelere gebe,göreceksin
Göreceksin okyanusta bir balık olmak pek meşakkatlidir'....
Bir babanin cocuklarina birakabilecegi en iyi en degerli miras iste burda oldugu gibi...
Tebrik ederim baba yüreginizi!!!
TÜM YORUMLAR (22)