Herkeste birine ait olma duygusu var fakat bende ne birine ait olma ne de birisinin bana ait olma duygusu var.Korkarım ki ben bu dünyaya yalnız geldim ve yalnız gideceğim.Çünkü kalbim her seferinde imkansız ve ulaşılmaz kişilere kendisini kaptırıyor ve sonuçta her seferinde yenilen ve yıkılan ben oluyorum.Lanet olsun bana ve benim gibi sevenlere.Çünkü benim gibiler her zaman yürekleri ile beyinleri arasındaki savaşta yüreklerini dinliyorlar ve her zaman da yürekleri ile beraber mağlup olan tarafta oluyorlar ve sonuç olarak yürekleri ile beraber hayata küsüyorlar.Benim gibiler her zaman kafalarının dikine giderler ve her zaman kendilerinin kazanacaklarını zannederler ve yine her zamanki gibi sadece ve sadece kendilerini kandırırlar.Benim gibiler hiçbir zaman yenilgiyi kabul edemezler ve gidenlerin arkasından sadece ağlar ve isyan ederler.Benim gibi gerizekalılar anlamazlar ki uçan kuş yuvaya bir daha dönmez ya da yere düşen yaprak ağaca bir daha dönemez ve yine benim gibi aptallar anlamazlar ki bir sonraki baharda yeni bir kuş yuvaya gelir ya da bir sonraki baharda o ağaçta yeni bir yaprak daha bir gür şekilde açar.Benim gibi gerizekalılar yukarıda verdiğim örnekleri bir anlasalar bir daha hayata küsmeyi bir tarafa bırak bu sefer hayata daha sıkı bir şekilde sarılırlar.Çünkü yeni bir bahar yeni bir başlangıçtır.
Her gelen bahar yeni ve güzel bir başlangıç fırsatıdır.(tabi ki kullanabilene ve kıymetini bilenedir.)
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta