Hayata Dair Şiiri - Mucurlu Kemal Özdemir

Ne varsa hayata dair gördüğüm,
Her insan ayrı bir kördüğüm.
Parmak izleri gibi hep ayrı ayrı,
Söylenemez kendimi bile çözdüğüm.

Bütün insanlar aynı hücreleri taşıyor,
Her hücrede ayrı bir insan yaşıyor,
Duygular deryasında kayboluyorum,
Yanıtsız sorularda aklım üşüyor.

Dünya dediğin deryada bir damla,
Buharlaşıp yok olacak zamanla,
Işık yılları kainatta mesafenin ölçüsü,
Ölmesin romantizm, yaşasın mehtapla.

Güneşle yeni bir gün başlayacak,
Dünyanın tezgahı yeniden kurulacak,
Binlerce sevda kanatlanacak heyecanla,
Binlerce gönülde meşaleler yanacak.