Bir demli çay tadında
Yaşamayı seçiyorum hayatı.
Ve oyumu karanlıktan, aşktan yana kullanıyorum.
Zalim ellerin kıyasıya hırsına, aç gözlülüğüne inat
Oyumu
Açlıktan, ezilmişlikten yana kullanıyorum.
Gördüm! Daha dündü.
Kırılan kollar karşımda,
Ağlayan yürekler…
Gördüm!
Toz duman içindeydi Bağdat’ım
Gördüm!
Kandan yollar upuzun, önümde.
Bir demli çay tadında
Yaşamayı seçiyorum hayatı.
Ellerime,
Ellerimize,
Ellerin
Değmediği bir gece istiyorum.
Karanlığın ortasında,
Bir odada,
Bir adam.
Tel başına,
Dünyanın yükünü sırtına almış gibi.
Kayıt Tarihi : 23.9.2007 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)