Hayata Dair 4 Şiiri - Ulvi Koçu

yürünülen yollara,
geçilen sokaklara
kar yağdı!
uçurumlaşan ulaşımlar,
zehir zemberek...

sen değilmiydin
'koy umudu cebine' diyen
bak, kar yağıyor işte;
güldüğün asfaltlara...
yıldızlar soğuğun bekçisi

anam, yarim;
ellerim buz tutmuş
ayaklarım örselenmiş
gözlerim tutuklanmış

bıkmadınmı kaçmalardan
yol alıp gitmelerden
bir söz dinle
bahar yakındadır belkide...

öyle bakma kapı aralarından
öyle durma
ayakların üşür,
giyiver bana ördüğün patikleri...

anam, yarim;
kar yağdı görüyormusun
etraf bembeyaz
örtülmüş kirli olan ne varsa
ah bir de kapalı olmasa,
köy yolları
çocuklar gidebilse okula
bir de,
bir de sen olsan
gelip gülsen karşımda;
eksi yirmi derceye inat...

diyorum ki
sen bu kadar uzak olmasan;
tutardım ellerinden,
yağsada kar,
kopsada kıyamet
gözlerine vurulur,
ayaklarına kapılırdım...

ırmaklar akardı tepelerde
dağlarda gerilla ordusu
her söz yasaklanmış şiir dizesi...
bir baksan dışarı
şöyle doya doya,
nasılda yağıyor kar
tipi, tutsak almış ağaçları
kayalıklar aklanmış
gündüzler daralmış...

anam yarim;
saat gecenin ikisi
dışardayım, düşmanım soğuklar
bir de gelmeyen yar
ve dostlarım
dağdaki gerillalar...