Bir yaprak dökümü olur,bazen, insanın hayatında...
İzlersin sadece,aheste aheste düşüşünü hoyratça...
Vakti vardır her hazanın,zamansız esmez,meltemler...
Böyle kazanılır öğretiler ve de en güzel erdemler....
Gelir geçer gözlerinden,yaşadıkların ve de dostların...
İşte o an görürsün yüzlerini,dost bildiğin ahmakların...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
