Nefret edebilirsin kırılmış aynalardan
Veyahut cebinde kıymetli bir maden gibi taşırsın
Bazen avuçlarındadır,
Unutmak istediklerin
Lakin kafan gövdenin üzerindeyken
Hiçbirşeyi unutamazsın…
Belki kucağından intihar akmıştır
Hazan yağmurlarıyla
Ama tutunmak gerek hayata sımsıkı
Ve kopmamacasına;
Dimdik durarak işte ben burdayım demek lazım
Hayat denilen dev’e karşı.
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Çelebi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/22/hayata-dair-2-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!