Ağlamak ayıp değil, mertlik te sayılamaz
Gözyaşın kirpiklerde, artık yerinde durmaz
Yüreğinin sızısı, alev olmuş yanıyor
Feryadın göğü tutmuş boşuna aranıyor.
Acılar paylaştıkça azalırmış desen de
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta