Bir ömür nasıl geçti farkında bile olmadan
Öyle sessizce ve yaralayarak, derinden. Yalan ve riyadan uzak yaşayan ben,
Yalan ve riyayı hayat düsturu bellemiş,
Uzak yakın çevremde kim varsa,
Neredeyse,tamamı tarafından,
Hırpalanmışım.
Onlar hayatlarında bana dair,
Ne biriktirdiler Onu bilemem ama,
Ben onlara dair bir yığın çöp biriktirdim.
Ve bu biriken çöpleri,
Bir halının altına süpürdüm.
Tıpkı göstermelik temizlik yapan,
Bir kadın gibi...
Günü geldiğinde,
Toplayıp çöp kutusuna atılıncaya kadar
O halının altında saklı kalacaklar.
Kayıt Tarihi : 2.11.2017 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Güleçöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/02/hayata-dair-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!