Hayata Dair Şiiri - Mehmet Yunus Aytek 2

Bir gün bir yola çıkıyorsun
Yürüyorsun düzenli düzensiz adımlarla
Etrafına bakarak, sakin telaşlı, korkak
Yine de üstüne üstüne yorulmadan ama bıkkın

Yokuşlar çıkıyor karşına
Türlü taşıtlar geçiyor yanından
Ve yaya bir sürü insanlar
Yanından geçerken sıcak gülümsemesiyle sana bakan bir çift gözü

Bir bildikleri vardır deyip takip ediyorsun
Güveniyorsun çıkarım ben bu yokuşu diyorsun
Yavaşlıyorsun arada bir kendine kızıyorsun
Sonra arkandan yetişen eller kollar yetişiyor yüzlerini seçemediğini görüyorsun

Daha hızlı yürüyorsun, koşuyorsun sana çarpmasınlar diye
Bir adım daha şimdi bir adım daha
Sonra dönüp bakıyorsun, ufkunu seçemiyor gözlerin eskisi gibi
Uzaklarda yokuşun başında bir kişi duruyor belli belirsiz, sana bakıyor değil de sanki

Elini sallıyorsun da görmüyor gibi, daha hızlı sallıyorsun, bağırıyorsun duymuyor gibi
Sonra bir an da biri çarpıyor, bir diğeri daha hızlı çarpıyor, yanından geçip giderken
Ayaklarının takati kalmamış, dengeni kaybediyorsun, bırakıyorsun kendini
Yanlış olan insanlar işte, hayat abartıldığı gibi de değil, yol uzun sadece

10 Ocak 2016
Pazar