Hayata Dair Şiiri - Nimetullah Yıldız

Bir savaşın en zor tarafı nedir biliyor musunuz?
İnsanların ölmesinden çok uğruna öldükleri anlamsızlığa yaşıyorken ki esaretleridir.
Ölümün anlamı vardır.
Ama anlamlı bir ölüm yoktur aslında.
Mesela yaşamak için ölünmez değil mi?
İnsanlar çok hırslı.
Her şeye sahip olabileceklerini sanıyorlar.
Bir o kadar da aceleciler.
Sonsuzluğu bile parantez içine alıyorlar.
Akıllarıyla övünüyorlar ama akıl almaz bir hüsrana uğruyorlar.
Uzun lafın kıssası yoktur.
Ya yaşamın ne olduğunu anlayacaksınız.
Ya da zaten hiç yaşamamışsınızdır.
Mesela diye başlayan her cümlenin,
hakikati anlatmaktaki çırpınışına ortak olmalısınız.
Geceyi de gündüzü de,
gece gündüz düşünüp bulduğunuzu da hakikat sanmayın.
Hissedin,
Sadece hissedin.
Güzel sözlere kanmayın.
Hele kendini bile görmekten aciz gözlere asla inanmayın.
Bunların hepsi bir işaret.
Umudu yarında aramayın,
Yitirdiklerinize dönüp bakmayın.
Hiç bir anın hiç bir anla aynı olmadığı bu alemde,
zamana meydan okuyun.
Ölmek için doğmaz hiç bir insan,
bunu ölümsüz olmayı başararak anlatın.
İnadına gülümsemeyin.
Gülümsemekte de inat etmeyin.
Sadece şu anlamsız inattan vazgeçin.
Bunu öğrenmek için belki de çok ağlayacaksınız ama
göz yaşınızı bile en kral dostunuz sanmayın.
Dost sandıklarınızın sizlere döktürdüğü göz yaşını dost bilerek
en büyük yanılgıyı yaşayacaksınız.
Ve gözünüzün yaşı her döküldüğünde fark edeceksiniz ki
Her dost sandığınız gözlerinizin terkindeki bir yalan.
Canının her istediğini yaparak mutlu olunamayacağını anlatıyor iken
bu insanların hikayeleri.
İşte bu yüzden canınızın istediklerini
canınızın cehennemine göndermeyi bileceksiniz.
Sizi hiç bir zaman terk etmeyen yalnızlığınızda bulacaksınız
en zor soruların cevabını.
Öyle bir yalnızlık ki bu,
Sizi asla yalnız bırakmaz.
Bakın; tüm bu olanlar tesadüf olamaz.
Mesela siz,
Mesela o.
Ya da günün birinde birinizden biri açısından
sensizlik diye başlayan bir özlem.