Hayat ne garip.
Denizler meselâ.
Ucuz şarap için taban tepmekte kalanlar,
Ve sonra ayakta durmakta zorlananlar,
Ve parası bittiği için birkaç gün keyiften sonra yeniden çöp karıştıranlar.
Ya çocukları olanlar?
Gezmeyi, tozmayı, eğlenmeyi bırakın.
Okuyamayanlar,
Aç aç gezenler,
Gönlünde Tanrı olmadığı halde,
Papazı bile unutarak, her gün aynı teraneyi yemek.
Başı sıkıştığında dua etmek,
Kime, niye ettiğini bilmeden.
Dinin ne demek olduğunu bilmeden,
Herkesleşmek!
Yere düşen ekmeği,
Bîhaber, üç kere öpüp, başına koyması,
Ve de Arapça gördüğü her yazıyı Kur'an sanması.
En çok da çocuklar için,
Hayat ne garip.
Yoksulluk meselâ.
Kayıt Tarihi : 12.8.2013 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!