Bir bebeksin şimdi, büyüyeceksin
Mayası aşktan, unu sevgiden, canı candan gelen
Farkında bile değilsin dünyanın bebek
Öğreneceksin yavaş yavaş, acıyarak kimi zaman canın,
Kimi zaman gülerek.
Gözlerini açtığın, sonsuz bir boşluk gibi şimdi sana
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
http://www.fotokritik.com/1669644?pgNb=
Çok anlamlı.
İzninizi almam gerekir miydi?
Hemen silinebilir istemezseniz.
Saygı öncelikli sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta