Mutluluk zor dediler
Ben küçükken anladım
Böylelikle büyüdüm
Aşık oldum aldandım
Bir hayat kurdum böyle
Sevdim, saydım, bağlandım
Ne çok değer verdim de
Ondan fazla yıprandım
Hayat adil olmadı
Ne ailede ne aşkta
Sorunlarım çoğaldı
Vardırmadı huzura
Bir yanım karanlığa
Bir yanım aydınlığa
Sol yanım sızladıkca
Döndüm baktım aynaya
Gördükçe suretimi
İçim buz keser oldu
Gözlerimdeki boşluk
Anlatmaktan da zordu
Ve böylece hayata
İnanca, söze, aşka
Bu güvenim son bulsun
O mutlu yarınlara
Derken bir umut doğdu
En kara gecelere
Hayata anlam oldu
O tertemiz haliyle
Bitemeyen her şeye
Acıya ve kedere
Yeni bir sayfa oldu
Tertemiz geleceğe
Gülmek onla çoğaldı
Anlamıyla sessizce
Umut oldu kalbime
O mutlu gözleriyle
Kayıt Tarihi : 29.3.2017 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Atasoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/29/hayata-bakis-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!