Hayata Bağlayan Şiiri - Ahmed Ömer Halat

Gözlerini bağladım, siyah ipek bir kuşakla
Sana bir sürpriz hazırladığımı söyleyerek.
Kimseciklerin olmadığını binbir zorlukla anlatarak etrafta,
Ellerinden tuttum yürümene yardımcı olmayı isteyerek.
Büyük bir pencerenin yanınageldiğimizde durduk;
Sen, 'Artık açabilir miyim gözlerimi? ' diyorsun,
Bense 'Lütfen, biraz daha sabret! '..
Pencerenin açıldğını saçlarını okşayan deniz kokulu esintiden fark ediyorsun.
Ellerini daha bir sıkı tutuyorum artık,
Kalbinin hızlandığını da, avuçlarının içinden hissettiğim kalp atışlarından anlıyorum.
Ve bana neler olduğunu soruyorsun defalarca,
Heyecan ve endişeni ele veren titreyen bir sesle.
Cevap hiç beklemediğin bir yerden, dudaklarının yanından geliyor.
'Korkma, ve bana biraz olsun güven! '
Hafif kısık bir sesle.
Belki de hiç unutmayacağın o sıcak dokunuş yayılırken bedenine,
Eş zmanlı bir öfke fırtınası da yaşıyorsun.
Ve var gücünle bağırıyorsun bana: 'Bırak beni, bırak beni dedim sana! '
Bense yalvarışlarıma özürlerimi katarak karşılık veriyorum,
'Yalvarırım, lütfen önce bir sakinleş, bir dakika...'
Kapalı gözlerinin ardından dinlemiyorsun bile beni,
'Bırak, n'olursa olsun bırak beni! '
Sesindeki o heyecanınverdiği titreme bırakırken kendini öfkeye,
Ellerime kenetli ellerin birden boşalıyor.
Çok ileri gittiğim için cezamıçekmem gerektiğini düşünerek
Götürürken ellerini siyah ipek kuşağa, derince de bir nefes alıyorsun.
Ama tıpkı gözlerinden kuşağı alan elin gibi,
Nefesin de boşlukta salınıyor.
Karşında ne aldığın nefesi hakarete döküp vereceğin biri var,
Ne de tokatlayacağın bir yüz.
Neredeyim ki ben, kahretsin?
Pencerenin diğer tarafında, şekilsiz bir taşın altındki not takılırken gözlerine,
o şekilsiz taşın koptuğu kaya da oturuyor yüreğine.
İki satır bir not ve de dünün tarihi:
'Sana ve kendime asla unutmayacağımız ibr an yaşatmak için,
Bu dünyada senden, diğerinde de kendimden vazgeçebilirim. Hoşçakal! '
Parmakların az önce tüm bedenine yayılan sıcaklığın
İlk başladığı noktaya giderken, Aklından geçen tek şey var:
Nereden bilebilirsin ki, n'olursa olsun bıraktığımda seni,
Pencerenin diğer tarafında tutan birşeyin olmadığını beni! ! !