Hayat Yumağı Şiiri - Murat Coşkuner

Meçhul bir istikbal uğruna,
kırdım dümenimi karanlık sulara.
külden köprüler bıraktım ardımda.
uyanmak istemiyor gözlerim.
sıradan sabahların mahmurluğuna.

Ertelenen hayatlar yumağında,
bir elim tutunurken bu günün yerleşikliğine,
öbürüyle uzanmak istiyorum,
yarının hülyasına.

sıkıldım kurulu düzenin rahatlığından,
kurulu saatten, kurulu hayattan,
madalyonun diğer yüzünü hesaba katmaktan.
maziyi takas etsem yeni bir güne,
geriye bakmadan çıksam hayat pazarından.