Hayat yükü Şiiri - Özgür Mutlu

Bir gün ansızın döner sırtını, baban,
Yalnız kalır evlat, bir başına yaman.
Yokluk kapıda, zorluk dört bir yanda,
Hayat mücadelesi, sancılı bir ferman.

Her sabah doğar güneş, umutla dolu,
Ama hayatın yükü, omuzda ağır gelir
Gözler arar kaybolan sıcak bir eli,
Kalp atar sessizce, yalnız ve deli.

Yokluk, sofrada eksik kalan bir lokma,
Zorluk, her adımda hissedilen bir tokat.
Ama içindeki güç, yıkılmaz bir kale,
Evlat direnir, her şeye rağmen manevi hale.

Gözlerde yaşlar, dudaklarda tebessüm,
Yürekten gelen bir dua, bir özlem.
Babanın yokluğu, derin bir yara,
Ama hayat mücadelesi, bir kahramanlık armağanı.