Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Zaman zaman hissettiğimiz duyguların, çok usta bir şekilde şiirleştirilişini okudum.Tebrikler,tam puanla.....
hayatı sorgulama bağlamında çok uç noktada dokundurmalarda bulunmuşsunuz...özellikle 'ölülere özenir oldum' bölümü tümden herşeyden bir vazgeçiş gibi...
oysa yaşamak bıkmadan, usanmadan ve susmadan hayatın tüm acımasız dayatılarına göyüs germektir...yani yaşamak salt bir mutluluk arayışı değil, biraz da hayatı anlamaya/değiştirmeye çalışıp, direnerek 'yaşamı' anlamlılaştırmaktır...ve zaman doğrular önünde saygıyla diz çökecektir...ama duygularınızı anlamamak mümkün değil tabi...emeğinizi kutluyorum efendim...saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta