Hayat Yorsa da Devam Yaşamaya

Hayat yoruldum ben
Bu kaçıp kovalanmaktan.
Ne sen bıraktın benim peşimi
Ne ben bırakıp gidebildim.
Bıktım hep yakalanmaktan
Hep hazırlıksız
Hep tahmin dışı…

Sorular beynimde düğümlendi
Ümitleri kemiren kurt
Çaresizliğim…
Yüreğim girdabında kör kuyuların,
Bıktım desem –isyan- yaşamaktan.
Devam, boynuma borç; ümitsizlik yasak
İnayet Hak’tan...

Mademki nefesim, nasibim kesilmedi
Kaçmak yakışmaz bana,
Hayat, tozlu yollarında koşmaktan...

Her yeni gün taze bir başlangıç,
Her yeni gün taze ümitler.
Daha kötüler,
Daha yoklar,
Daha bitik ümitler diyarında.
Yakışık almaz
Bırakmak, saklanmak...
Tatlı zamanlarını da hatırlamalı
Sanırım güzel şeydi yaşamak.

O zaman hayır dilemeli
Yarın için hayata,
Bak güneş, hava, su, toprak
Biz mutlu olalım diye
Her gün seferber
Bizim onca zulmümüze rağmen
Son nefese kadar mücadeleye değer,
Görelim, o zaman, Mevla n’eyler,
N’eylerse güzel eyler.

27 Şubat 07