Hayat Yorgunu Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Bitmişim’ de, gücüm kalmamış artık.
Uzanıp’da, dinlenmek istiyorum.
İnsan bu kadar’ mı, güçsüz düşer.
Çoktandır hep, seraplar görüyorum.
İnsan hayattan, bu kadar’ mı bezer.
Uyuyup, uyanmamak istiyorum.
Yaşadım, yaşayacağım kadar.
Artık ben, yaşamak istemiyorum.
Ne yaptıysam ben şu fani dünyada,
Ben’ki şu dünyaya, dargın biriyim.

Koydular’ da beni, çocuk yerine,
Konuşmaz oldum ben de hiç kimseyle.
Gayrım ben küsmüşüm, fani dünyaya,
Dünya güzel olmuş, benim neyime.

Ben’ de şu dünyada, fani biriyim.
Etten yoksun, bir deri bir kemiğim.
Aşk meşk bile, vurdu artık çeneme.
Koyun beni tahtaya, varıp gideyim,
Ben’ ki yaşamaktan bıkkın biriyim.

08 Mart 2014