Hayat öyle yorgun bırakıyor ki yüreğimi içimde ki sevinçlerimi alıp götürüyor benden
Anlaşılmaz bir hüzün kaplıyor her yanımı; seni düşündükçe kendime geliyorum elimi uzatsam tutamıyorum ellerini işte o bana çok koyuyor
Lanetli bir kenttin sokaklarında gezer gibiyim sensiz hayaller kuruyorum her yer o kadar sessiz ki umutlarımı o sessizliğin içinde ki sende buluyorum
Elimde bir resmin bile yokken sana yazıyorum seviyorum ama bir turlu bunu diyecek cesaretim yok alışmadım ki sevgiye sevgiliye yaşamı onun için zor biliyorum
Saklıyorum her şeyi bana ait olan; sorma sorarsan hayal kırıklığı yaşarsın sevilecek yüreğim acılarla kaplıda ondan diyorum senin sevgin örtecekse acıların üzerini gel bana dost ol
Ellerimi tut yüreğimin üzerine başını koy dinle sana konuşacak birsi var orda dinle de gör neler çektiğini gözlerime bakma bakarsan kendini görürsün her damla yaşımın içinde
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta