Yollara düştüm nedendir bilinmez,
Yaşadıklarım donar hayat denen bu yolda,
Gözyaşlarımla peşinden baka kaldım,
Bir sessizlik içindeyim şu anda.
Halbuki cesur zannederdim kendimi,
Soğuktu oysa farkettiğimde gerçeklerim,
Yüzümden gülüşümü alınca sensizlik,
Belki de sevmeyecekti bir daha yüreğim.
Sonsuza dek dokunamasamda,
Seni düşünmem yasaklanmış bile olsa,
Anladım ki; ya bu hayatta yol alacağım,
Ya da hayat yolunda kaybolacağım.
Kayıt Tarihi : 8.6.2008 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)