Doğduğum gün başladı yolculuğum
Yavaş yavaş sona doğru yaklaştı.
Tek günahsız yıllarım, çocukluğum
Her nefeste kendimden uzaklaştı.
Durmuyor hayatım, ilerlemekte
Kalbimde nedâmet, günâhlar cepte
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta