Hayat Yolu Şiiri - Nuriye Akyol

Doğduğum gün başladı yolculuğum
Yavaş yavaş sona doğru yaklaştı.
Tek günahsız yıllarım, çocukluğum
Her nefeste kendimden uzaklaştı.

Durmuyor hayatım, ilerlemekte
Kalbimde nedâmet, günâhlar cepte
İşaretler bir bir alarm vermekte
Göz bulandı, siyah saçlar aklaştı.

Şeytan yolumuza kurmuş tuzaklar
Her adımda dolaşıyor ayaklar
Ecel cevabını en sona saklar
Bu sırra nefesi biten ulaştı...

Dur artık ey nefsim!
Sen bir yolcusun,
Faydasız emellerin yorgunusun
Bırak yüklerini belin doğrulsun
Ecel gemin iskeleye yanaştı.

Hayat yolu değişir evre evre
Hüzün sarar ruhumu çepeçevre
Allah'ım yardım et, kulun biçare
Nûr-iyenin derdi boyunu aştı...

30/Ekim/2021