Hayat Yolu Şiiri - İrem Aslan

Tuttuşturduğun bir kaç düş kırıkları
Yangınının göğü alsada dumanı
Yum gözlerini,farzet ki bir kırdasın
Her tarafta kuş sesleri,otların kokusu
Öpsün yüzünü rüzgarlar dön özüne.
Her yaraya kabuk yaratmış Mevlam
İçindeki yangını söndűrmeye su esirger mi?
Ne diye ahlanırsın?

Gurup gurup her yanını fesat orduları sarmış,
Kalplerinde bir karalık beyazı kalmamış
Yum gözlerini,düşün ki bir bedende dünya kadarsın
Gir yüreğine seni incitmeye korkan merhameti
Bütün vücudunu sevgisi sarsın ,annenin şefkati
Hala dizlerine başını koyabiliyorsan,ne büyük kardasın!

İnsanlar öfke nöbetleri geçirirken karşında
Sitemler arşa çıkmış,artık dur durak bilmiyorsa
Sus.Şarkılar söyle içinden,gerekirse küfret
Bırak seni üzmek için onca çaba ziyan
Bazı sözler eksik ,bazı pişmanlıkları bakii kalsın
Unutma ne bu dünyaya hakim, ne de insanlara kralsın
Hakeden hakettiği yerde,haketmeyenlerde yolda kalsın.