Hayat Yolu Şiiri - Mecit Aktürk

Sureti hoş süslü handan geçerken
Hayır ve şer iki ize rastladım...
Has kelâmı hezeyandan seçerken
Giz içinde nice gize rastladım.

Azim, ihlas yoksa kulun işinde
Sonu hazin hayalin de, düşün de...
Kastı kasvet kör talihin peşinde
Sarp yokuşa dar dehlize rastladım.

Sanırdım ki mevsim hep yaz, nevbahar
Dediler ki yaprak döken hazan var
Düşlerimi alt-üst etti yağan kar
Zemheriye, hoyrat güze rastladım.

Nefsim için kolay bir av, şölendim
Her yarışta mağlup oldum, elendim
Bir köşede kırk yıl sevgi dilendim
Yüreklerde azdan aza rastladım.

Yalnızlık zor cihan bana dar dedim
Her Kerem’in bir Aslı’sı var dedim
Gönül verdim bir güzele yâr dedim
Câna cefa bitmez naza rastladım.

Sevda yolu geçilmiyor zalimden
Sebep sordum bir bilenden, alimden
Dedi "evlat, bak da anla hâlimden"
Aşka düçâr bir âcize rastladım.

Güzergâhım yaklaşmadan yarıya
Hedef şaştı düştüm hayli geriye
Adres sordum bal ustası arıya
"Sarı çiçek", halis öze rastladım.

Madem çıktık Hakk yol üzre yarışa
Selametle ulaşmalı varış'a.
Kindar gördüm davet ettim barışa
Öfke ile bakan göze rastladım.

Ne İsa’ya ne Musa’ya yaradım
Bel büküldü diz isyanda, zor adım
Darda kaldım tutacak dal aradım
"Çürük" yazan bir îkaza rastladım.

Bitkin beden belli olur teninden
Emir gelir birgün ukbâ yönünden...
Geçer iken bir aynanın önünden
Gözü yaşlı bir enkaza rastladım.

Anılardan gam sıkıldı oduma
Hüzün doldu neşe veren uduma
"Amca" bile yakışmazken adıma
"Dede" diyen bir densize rastladım.

"Dede" dedi, "kış yakındır, yaz sonu"
Azrâil’e benziyordu ses tonu
Kafasına indirirken bastonu
Hoş tebessüm, güler yüze rastladım.

Akıbeti haykırırken her mezar
Bu âlemde sultan olsan ne yazar...
Tezgâhları dolaşırken bu pazar
Kefen denen beyaz beze rastladım.

"Kum saatim" gün sayarken pek cömert
Vakt-i vuslat; esen rüzgâr hayli sert
Bir teselli arar iken onca dert
Dostlarıma; şükür, size rastladım.