Hayat Yolu Şiiri - Atıl Kesmen

Seni
Sana tarif etsem
İnan
Kendini göremediğin bilemediğin
Kendi gerçeğinden utanırsın....

Sadece
Ağız dolusu üç beş tatlı cümlede
Birkaç dökülen kelime söylemek değildir
Bu hayat içinde yaşanan cılız insanlık
Hele hele
Kunuşmaktan korkan dilin
Özürlü gibi bakan gözlerin
Seyir için takılmadı
Bakıpta dans ettirdiğin yuvalarına......

Bedeli ağırdır ama çok ağırdır
Bu görülmez yükü taşırken
Seyir defterine atmış olduğun imzaların
Çünkü bu yük
Kalp atışlarında
Ritmi bozuk hareketlerinin
Çıkarmış olduğu seslerdir......

Bırak ne olur bırak
Kendini beyenmiş insan
Sen tekmisin bu alemde
Sen her bir şeyin en iyisini bilenmisin
Senin bedenin çeliktenmi
Duyguların rüzğarmı
Kanın neden kırmızı değil
Yoksa sen insan değilmisin.....

Yürü yürü biraz olsun
O nazik bedenine bağlantılı olan ayaklarınla
Hemde ağır adımlarla
Aman düşüp tökezlenmiyesin diye
Korma cesaretli ol
Silkelen silkelen biraz olsun
Düşsün önüne düşüncelerindeki kendin
Al tut kendini
Sev kokla
Öyle sevki kendini sever gibi
Öyle koklaki kendini görür gibi...

Bir gün göreceksin kendini
Fırsat kollamayıp kendine şans tanıdığın bu dünyada
Yaşanılan hayatların acımasız çukurlarında
Sessiz sessiz yanan ateşin alevlerini
Utanacaksın
Kendine alet ettiğin bedeninden
Benliğinde gönlünde hissedeceksin
Acı ile sevinci birlikte
Ellerini açıp ben kimim diyeceksin
Sende saklı kalmış
Hiçbir zaman cesaret edip te
Dil ucuna süremediğin kelimelerinle.....

İşte o zaman göreceğin ışık
Yüzünü yalayacak
Gönlünü dağlayacak
Hatta dünyanı karartacak
Hesap vereceksin kendin kendi gerçeğine
Bir bir tüm beden dilinde.....

Oyuncak edip bencil davrandığın hayatına
Set kurmuş olsan bile
Bu yolun sonuna geldiğinde
Gözlerin kendinde seni görecek seni
İşte o zaman gönlün buz tutacak
Tüm hislerin yerlerinden kımıldayacak
Duyguların ise senin için ağlayacak
Yanlış seyir halinde olduğun
Bu hayat yolunda..........