Hayat Yolu Şiiri - Nurettin Sevim

Yorgunuz, yürüyoruz birlikte,
Çakıllı, dikenli, taşlı bir yoldan.
Her an, her saat bir tehlike,
Ejderhalar saldırıyor sağdan soldan.

Gidiyoruz gündüz gece demeden,
Sanki ölüm bizi çekiyormuş kendine.
Yürüyoruz durmadan dinlenmeden
Yol; daima yol, bitmiyor bu yol yine.

Yürüyoruz bütün gece uykusuz.
Bunca yıl, bunca gün, bunca ay.
Bazen aç, bazen susuz.
Ne bir han ne de bir kervansaray.

Yürüdükçe uzuyor sanki
Yürüdükçe kıvrılıyor dönüm dönüm
Yolum aynı yol, hep çakıl hep diken,
Yine taşlı, yine yokuştur önüm.

Genç, ihtiyar, kadın, kız, kızan
Yolcuyuz hepimiz hayat yolunda.
Ölüm kucak açmış bekliyor.
Bizi yolun sonunda.