Hayat Yolu Şiiri - Haluk Nevruz

Bir dağın tepesinde oturmaktasın,
süzülüyor bakışların ovaya.
Yollar birbirine değiyor,
elele vermiş gitmekte.
Hemen devamında ayrılıp,
dallanıp budaklanmakta.
Çobanları duyuyorsun,
sürüleriyle tozu dumana katmakta.
Seyyahlar var,
bir pınarın kenarında soluklanmakta.
Tam yanında bir dik kayanın,
hayatlar tutulmuş,
kararları beklemekte.
İblisler pusu kurmuş
yığıntı taşların ardında.
Aşk esintisi değince
melekler peydah olmakta.
Şarkılar yankılanıyor uzakta,
baharatlı kokular
derin kazanlardan yayılmakta.
Gecenin karanlığı örtüyor ruhları,
gün seni çağırana,
kollarını açmış rüyalar hazırlamakta.
Dans et, şarkı söyle, sevin,
ağla, yas tut, avut.
Geç yol edindiğin sevginin içinden,
Yürü birlikte hayatla ayaklarının altında büyüyen.