biten başlayan yolların,
kan kızılı ortasında ömrüm.
biraz hayat, biraz deprem, sel
ve yararcasına isyan ediyorum yaralarıma
ve ıslak, ıpıslak bir ayrılığa,
hiç bir isim koyamıyorum...
susmanın verdiği işkence;
eziyet sanki, gülümseyen gençliğime
ben, uzun seferli yolların yolcusu
sevdalarla kavgaların kaybolmuş sevinci;
işte yine bir başıma,
işte yine kentlerin şaşkın delikanlısı...
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!