Hayat Yolları Şiiri - Hacer Gülten Ataalkın

Hayatın yolları,dikenli taşlı, Yolcusu; hem yorgun,gözleri yaşlı. Pembe ümitlerle,çıkmıştık yola! Ne yazık ümitler kaldı bir fala... Güllerle bezeli,bir bağqa girdik; Baharı beklerken; hazana erdik! Tatlıyı aradık,bal peteğinde! Gözümüzü açtık; dağ eteğinde... Feleğin rüzgarı; savurup attı; Gülleri soldurdu,bülbülü yaktı... Vefayı aradık; Hep gönüllerde; Çileyle kapandı,heyhat o perde! Dost diye sarıldık,her gülen yüze; Ne yazık dostluklar çıkmadı güze! Kırıldık yıllarca; taşlı yollarda; Ne mecal kaldıah ne güç kollarda! Bahara doymadan; hazanı gördük; Feleğin ağını; kahrile ördük... Kırkında saçımız,aklarla doldu; Karımız; sevilmek ve sevmek oldu... Anladık ki hayat; kısa ve boşmuş; Faniler boş ümit peşinde koşmuş! Hoş Seda kalmışsa,ne mutlu geri; Hayatta sevmeyen ölse de yeri! ...