Sen ki dünyaya geldiğinde ağlıyordun,biz gülüyorduk,
İlk dünyaya teşrifteki ağlamanın sırrı hala sırdır,YEĞEN!
Elest bezminde Ruhun Allah(C.C) ile beraberken,
O ruhlar aleminden koparak,senin bedeninde var olduktan sonra,
120.günde Cebrail(A.S.)'in üflediği,ruhmuydu ağlayan YEĞEN!
Bu ağlama ruhlar aleminden ayrılışın hüznümüydü YEĞEN!
Yoksa hayat yolculuğunun başındaki imtihanın ağırlığımıydı,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta