Hayat Yolculuğu Şiiri - Ruşen Işık

Serende bir martı,
Oralı değil sallantıdan,
Ne üşümüş hali var,
Ne de ıslanmış,
Hiç etkilenmemiş fırtınadan.

Belli ki aynı menzile
Gidiyorlar birlikte,
O sinmiş martı,
Ve bu cevval tekne…

Biz seninle bu denizlerde,
Yıkıcı dalgalara dayandık birlikte,
Terkedilmiş bir yetim gibi bırakıldık alargada,
Apazda o esintiyle geçerken resifleri,
Pruvadan taşarken sular,
Ve bir ipek mendil gibi akarken rüzgar,
Bunların hepsi birer hayat serüveniydi,
Serendeki martı bendim,
Sığındığım tekne sen,
Ve birlikte aşılan okyanuslar…