Hayat Yokuşu Şiiri - Ömer Faruk Bülbül

Hayat dediğim oluş, kederli bir yok oluş;

Derince bir uçurum önündeki varoluş…

Bir dik uzun yokuştur gittiğim hayat yolu,

Vaveylalar ederim içi hep keder dolu…

Hayat bu, süreğen ve durdurulmaz bir akış,

Beni perişan etti işte o dehşet bakış…

Vahşete hayranlık ve canavarlara alkış;

Ne büyük talihtir direniş, ayağa kalkış!

Hayata ne güzel bir misal devri yaz ve kış,

Süründürür çoğunu işte bu zalim akış…

Kimi hayat olur ki şaheser her bir nakış;

Kimi hayat olur ki yarınları kara kış…