Hayat Yokuşu Şiiri - Cevdet Altay

Hayat Yokuşu

Bir acayip hüzün çökmüş üstüne,
Hayaller erimiş buza dökülür.
Aldığı her nefes zulüm kastine,
Benlik teranesi öze dökülür.

Duvarına yazdım taşı sesledim,
Güvenilmez dağa sırtım yasladım,
İlham perisini dertle besledim,
Yüreğimden kopan söze dökülür.

Hak yolundan çıkıp azanı gördüm,
Fesat senaryolar yazanı gördüm,
Dostun kuyusunu kazanı gördüm,
İsyanlar mızraba saza dökülür.

Alın yazgısına çatarsan eğer,
Haramı helale katarsan eğer
Düşene bir tekme atarsan eğer,
İntikamın ahı köze dökülür.

O fersiz gözlerin yorgun bakışı,
Özünde çağlayıp durgun akışı,
Dermanını kesmiş hayat yokuşu,
Yaşamın öyküsü gize dökülür.

Tebessümden öte gülmedi yüzü,
Bahtı kara yazmış alında yazı,
Dünya düzenine şansına razı,
Yüreğin feryadı göze dökülür.

Cevdet Altay …….. 15.10.2023