Hayat Yokuşları Şiiri - Selma Şanal

Yoruldum kahrolası hayatın yokuşlarında
Tükendim,tökezledim kaldım düştüğüm yerde,
Bu sefer tamam deyip yine yanıldığımda
Yeniden kaybediyorum kendimi her seferde..

Hayallerden uzağım gerçeklere yabancı
Ruhumdan bedenime uzanıyor bir sancı,
İki sözden ibaret varlığımın inancı
Hakikati gizliyor gözlerimdeki perde..

Hüzünlenir ağlarım kederlere boğulup
Kırarım kadehlere içip içip kahrolup,
Dik durmaya çalışıp ha bi gayret doğrulup
Hayat büker belimi omuzuma çökerde..

İmkansız devalarda avunurken uzakta
Ruhum bedene küser düştüğü her tuzakta,
Çaresizlik içinde biriken gözyaşlarım
Huzur getirir belki birer birer düşerde..

29.01.2015___01:20