Hayat Yıkamaz Beni Şiiri - İlhan Keskin

Yenilmedim bu şehirde yenilmedim sahte yüzlere
Önce direnmem bir doğum odasında başlamış
En narasından bağırmışım kafa tutmuşum hayata
Yokuşlu bir İstanbul mahallesinin dar sokaklarında
Koşmalarım hırçınca çıkışlarım savaş gibi
Ağabeyler vardı yağız ve dürüst biraz da kabadayı
Onlardan öğrendik biz adamlığın nasıl olmasını
Derken geldi delikanlılık bazen bıçkın bazen melek
Melekliğimizin tarafı sevdalanmış olmuşuz demek
Bıckınlığımız bir küfre birde namusa aman vermemek
Gün geldi bozuldu ortam paraya satıldı adam
Ardından özentiler yıkılıp gitti o güzel mahalleler
Ne ağabeyler kaldı mert ortalarda ise bir sürü namert
Varsa yoksa her şey para olmuş adamlık ise unutulmuş
Yağma yok beyler en adamından kalmışsam eğer
Hayat vurdukça ayaktaysam durmuşsam en dürüsünden
Ve hala ümit varken insansa neden hayat yıkamaz beni