Hayat Yığını Şiiri - Günan Ülgen

İçimde yaşanmışlıklar yığıldı,
Yıllara, yollara dair
Yürüdükçe yaşanan insanlara
Kapısını bacasını açıp girdiğim şehirlere,
Gönlünü açan insanlara dair,

Koca koca yollarda bekledim,
İçimde bir resim vardı, göreceklerdi
Ressamı ben olmadığım,
Darbeleri yaşamın fırçasından çıkma,

Bekledim, göreceklerdi...
Oysa içime doğru inen patika dar, dik
Görebilecekleri sadece yolun ilk virajı,
Sonrası derinlere gider, zor iş zor

Yürümek yerine mış gibi yapacaklardı,
Yaptıkça yığılacaktı yaşanmışlıklar,
Yığıldı ve artık resim o kadar derinde ki,
Zaman geldi...

Zaman silkinme zamanı,
Zaman öğrenilmiş benliğimden çıkmanın,
Zaman ben olanı yaşama zamanı,
Patikadan sonrası bilinmez!

Ben ilk virajdan döndüm, gidiyorum, eyvallah.

28.08.2014, gü, Hayat Yığını