Hayat Yalan Aslında

Açıyor penceresini
duvarlar bembeyaz.
“Hayat yalan aslında.”
Misk kokulu taze gelincik
yaprakları çiğ yağmurundan ıslak
bakıyor,
pencere altlı üstlü bir çift kanat.
Ferah soluk, geniş yürek:
“Hayat yalan aslında,
hayat oyalan.”
“Seveceksin” diyor
çift kanatlı düşünce
“İşte böyle unut.
Varsın gecenin koynuyla sarınsın beden.
Bedenî sevmeyi unutmayacak
rüyâları saklı tut.”
At sırtında taze gelincik:
“Yalan aslında hayat,
biraz oyalan.
Ek, biç, seviş, döl bırak,
çöller yeşillensin.
Çift açılı pencereden beyaz duvarın
gerinsin toprağın sırılsıklam kokusu
solusun korkusuz dirheminde rüzgârın.