Kaderim beni hiç güldürmüyor
Hergün beni aglatiyor
Damgasini vurmus kalbime
Sokmus beni sahte günlere
Yasam sevincim kalmamis
Gülmekte neymis yasamamis
Aglamak, cesme gibi aglarmis
Ruhumda bu yüzden yorulmus
Bir gün güldürmedi kaderim beni
Dogmus dogali aglatiyor
Bilmem benden daha ne ister
Bir canim kaldi alsada kurtulsam
Son sözümü söyleyemedim
Birkerede olsa sevilmedim
Yasamak nedir, nasildir bilemedim
Hayatin damgasini kalbimden silemedim
Damgayi vurdu bana
Yarali olarak koydu yollara
Hayat vurma yeter
Bilemezsin kalbim benden beter
Kirma yeter
Yoksa
Oda beni birakip gider
Vurdun damgani anladik
Mutlulugu yasakladin boyun eydim
Güldürmedin, zaten gülemiyordum
Aglamakla geçti yillarim
Artik istedigin kadar vur hayat damgani
Tarih Ve Saati: 13/10/2004 18:52
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 8.1.2006 02:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/08/hayat-vurmus-damgasini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!