Hayat yaşamak için kurulmuş,
Bir kelebek ömrü kadar kısa
Bir uygarlığın var oluşu kadar
Uzun olacak...
Ağlarken göz yaşların,
Kimi kere nedensiz akacak.
Hayallere daldığında,
İçinden duygu değil,
Yüzünden tebessüm olacak.
Kocaman olmalı yüreğin,
Nefret nedir bilmemeli,
Hainlikler sadece gülmeli
Görse de ihaneti aldırmamalı.
Zaman su gibi akarken,
Kaybettiklerini düşünmemeli.
İnsan kendini hep çocuk hissetmeli,
Ulaşamayacağı yerler oluğu zaman,
Acı, dert ve daha ötesi aşk...
Ulaşabileceklerini hayal etmeli
Mutluluğun en büyüğü sevgi.
Aslında gözlerinden akan,
Sadece mutluluk olmalı...
Yani ölümüne sevgi olmalı,
Gözleri bir noktaya takılmamalı,
Güneşi denizden seyretmeli,
İnsanlara tepeden bakmalı,
Ama onları tepeden seyretmeli,
Her şeyden önce insan olmalı,
Kısaca kendi olmalı,
İşte o zaman insan hayatı yaşar
Yaşadığından o zaman zevk alır
Ben mi? Ben seninle zaten yaşıyorum
İkinci baharım oldun, gönlüme doldun
İnsan olduğumu, yaşamın güzel olduğunu
Ben sende öğrendim.
İstanbul..../...../....
Hüsnü ÇelebiKayıt Tarihi : 6.9.2005 17:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!