GEÇ UYANAN VİCDAN GEÇMİŞİ DEĞİŞTİREMEZ!...
Ey uyya kalmış vicdanlar; size bir şey söyleyim mı?...
Siz vicdanınızı döşek eyleyip keyifle uyurken yine de ben vicdanınızın sabahına güvenerek acıdan ölmedim, acıdan ölünmüyormuş.....
Ama inan içim çöl gibi ıssız...
Senin beni ıssız bıraktığın yerde benden unutmamı beklerken...
Ama unutmak öyle açıp kapatabildiğim bir elektrik düğmesi değil ki... git deyince bellekten gitmiyor yaşananlar....
Bence biz ölümü unutmayalım!...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta