Hayat çok güzeldir aslında.
Bazen seni yorsa da, yine de güzeldir.
Elin kolun ayağın varsa, yemeğin suyun varsa o acımasız hayat işte sana acıyordur ve daha da güzel oluyordur.
İnsan bazen çok sever. Çok seven insan çok yanılır. Sevdiği onu sevmiyorsa, çok yara alır. Hele o kişi her an gözünün önündeyse, bu; içini parçalamaya yeter de artar bile.
Senin verdiğin değeri sana asla vermez ve seni sevdiğini söyleyip daha sonra da bir köşeye çekilirse ve umursamazca davranırsa; insan bu sefer kahrolur. Çünkü çok sevmiştir. Çok değer vermiştir.
Sen hep dersin, bir kez sesini duysam, yüzünü görsem…
Ama olmaz, çünkü o istemez seni, senin onu sevdiğinden daha az sevmiştir çünkü
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta