Hayat ve sürprizleri Şiiri - Erkan Saltan

Ne zaman akışına bıraksam,
Arabeski bıraksam...
Ne zaman makus kader demesem.
Ben ne zaman sitemi bıraksam
Bırakmıyordu yakamı.

El koyup kimliğime
Tutukladığı ruhumu boğazlıyordu...
Suskunluğuma işkence ediyordu.
Konuş ulan
Konuş diyordu..
Konuş...

Konuş.
Olur mu ulan de.. Olur mu ?
Bu kadarda olur mu de.
Yırt yakanı bağrını,
Bağır.. çağır...
Kızılca kıyameti kopar
İsyan et...
Bu da neyin nesiydi de...
Böyle kader olur mu de..

Demedim Sustum..

De ulan de...
Bu kadar tesadüf,
Bunca saçma senaryo,
Onca olmaz..
Onca olamaz...
Ancak benim filmimde olur de.
Bir şey de ulan bir şey de.

Diyemedim Sustum...

Dünyam karışıktan öte karışık.
Yenisi eskilerden karışık,

Kör bıçak kaçtır bu kadar kemiğe dayanmadı.
Kaçtır yüreğim böyle yanmadı,
Kaçtır gönül böyle kabustan kabusa uyanmadı...
Kime ne diyecektim..

Sustum...

Nedeni biliniyordu suskunluğumun,
Onu söyle bari deyip vurdular...
Biliyorlardı..
İkrara ne hacet...
Tekrar olurdu...
Sustum...

Izdıraptan askılara astılar,
Hicran ateşiyle yaktılar...
Hasrete zincirleyip,
Özlemiyle dövdüler...

Yalın ayak yürüttüler,
Yollarım közden ..
Ağzım dolusu cam kırıkları.
Sustum doğradı...

Hayat ve sürprizleri
Çok acımasız..

Konuşsaydım.??

22/05/2017