Hayat ve sen Şiiri - Mehmet Obut

Ve sonunda hayat
Bir film gibi,seyrettin ve bitti
Soru sormak anlamsız
Sonu olmayan bir oyun bu
Bütün yalanların aklında
Hiç bitmez sandığın geceler
Yağmurda ıslandığın sokaklar
Terkedilmiş bir gölge misali
Donup kalırsın öylece ve
Soğuk duvarlara vurur yüzün
Bir rüyadan uyanıp
Keşke o ben olsaydım dediğin anlar
Ilık bir rüzgar eser ve üşütür seni
Sonra geceye aşık olursun
Gece sarhoş,
Gece kendinden geçmiş
Tüm gücüyle iter seni yalnızlığa
Ve sonra susarsın
Bazen küsersin
Bilirsin bazı kelimeler
Uzun yaşamaz sende zaten
Çünkü herşeyden kaçtın
Hatta bazen kendinden
Ve sonunda hayat
Bir film gibi,seyrettin ve bitti...