Hayat Ve Ölüm Şiiri - Ahmet Yozcu

başladığın yere bir çivi çak

tırnaklıya tırnaklıya toprağı

kırılsın isterse bileklerin

başladığın yeri unutma

gün günden keder kusar

kabul olsada tüm dileklerin

hayatın tanımı kişiden kişiye yorum

anlamıyorsan uğraşma

güneş bir gün ısıtır yüreğini

bulutlar hamur hamur açar seni

gök, dersin sonra, aşk

nekadar insanlardan uzak hissetsende kendini

düşünme ölümü yarından hak

zaman ki senin yodaşın ağran saçında

yabancılaşan nesil eskiyi eskitmekte

geride kalan gibi ileriyi izlersin

uzakta bir senden ırak yel

seni çağırıp seni beklemekte

hayat ve ölüm

ne kadar ani nekadar fani

bir yalan gezinir ortalıkta

yaşıyorum yada yaşamıyorum

ki bu olmasından da fazla

gidiyorum yada kalıyorum

belkide kendiden fazla başkalarını düşünüyorum

bu soruyu kendime sordukça

ahmet yozcu