Hayat ve Ölüm Şiiri - Adem Eray Kozan

Ellerimde, aklımdan kelepçeler...
Ne yazılıyor, ne çiziliyor yaşam.
Anların bekçisi geçmişle bir yolculuk bu...
Nereye gittiğini senin bilmediğin...

Kumar masasına yatırılan hayallerin,
Anlamsız bahislerin kurbanı tüm yaşanılanlar,
Aklın; kasası bu kumarhanenin,
Anahtarını kullanmadan, sen istemeden;
Açılan...

Kül rengi, gecelerin...
Altın yaldızlı ve kızıl şarap rengi görünümleri,
Hayatın...
Nefeslerin kurdeşen iştahsızlıkları,
Bedenlerin ruhsuz varoluşları,
Hayallerin tutkal tutmayan parçaları...

Ne yazılıyor, ne çiziliyor yaşam...
Hiç bir şey senin değil, hayatın...
Son aldığın nefesle birlikte;
Ölümün...

(30.09.2008)