Hayat Ve Odalar Şiiri - Necla Arpa Gülaçar

Eskimiş bir vazoyum ben
İçimdeki tüm çiçekler kurumuş.
Hayat dolu gemiler yola çıkarken
Rıhtımda kalan bir dilenciyim ben.
Gemilerden inenlerden yeni bir hayat dileniyorum.
Beyaz papatyalar taşıyor sarışın bir kız.
Eskimiş vazom ile ona doğru koşuyorum
İçine taze çiçekler yeni bir hayat koysun diye.
Hayat ve çiçekler bana hep yabancıydı kurulmuş bir makinaydım ben.
Hayatım odalar ile dolu
Her odada ayrı bir işe koşuyorum.
Ruhum odalarda raks ederken
Bedenim çoktan ölmüştü.
Bir başka bedenin komutu ile hareket eden beden
Zaten ölen ruhuna
Sahip çıkamazdı.
Odalar,kurumuş çiçekler eskimiş bir vazoyum işte
Hayat dilenen garip bir dilenci...

(Hayat ve Odalar/ Denemeler 2020/ Necla Arpa Gülaçar)