Hayat Ve Kainat Şiiri - Naki Aydoğan

Ağ aç, ağaç hayata ağ açmış.
Çiçekler arıların ağzından öper.
Yapraklar tırtılları sırtında gezdirir.
Ağaçların kalbi dallarında kuşlar.

Adam çamur karar saman kor kerpiç döker.
Dört duvar bir duvarında kapı diğerlerinde pencere.
Bazı arılar ve kuşlar duvarları mesken tutar.
Adam kalben kendini kor evine gökyüzünü kapatır çatı.

Ağaç insana ne yapsın damına mertek odasına direk
Eşya biçilir gövdesinden kâğıt kesilir selülozundan.
Ağaç canıyla besler ölüsüyle barındırır, insanı.
İnsan ağaca ne yapsın karma aşı yarma aşı yapsın.

Ağaçtan uçak olur mu kâğıttan uçak yapar çocuklar.
Kâğıttan ağıt yakılır ağacın feryadı insanın dramı.
Su ateşin ruhudur ağacın zihni zekâsı su iletir, özünde.
Evin göz, göz odaları ağacın gözleri çoktur ve açıktır.

Gökyüzüne evler yapılıyorsa yer sökülür, madde çözülür.
Yerin derinliklerine kök salar cevheri dönüştürür metal.
Demir nasıl çiçek açsın adam kaynak makinesiyle kıvılcımlar saçar.
Kılıca ruh veren bakışlar, alkışlandılar emeğe sanat katanlar.

Eski adamlar ermişler yeni adamlar dönmüşler.
İnsan çatısız avcıyken damıyla adam oldu, damlar.
Dam damlar adam bir kunduz gibi damını onarır.
Adamın çevresi kadındır çehresi kızı ensesi oğludur.

İnsan yazıyı icat etti adam okumayı söktü, kökünü söktü.
Sonra yazarak düşüncesine fikrini ekti yine ve aklı gelişti.
Adam şimdi kitap yazmış kitapları okumuş hayatı gözlemiş.
Allah’ın kullarıyız okurluğumuzla yazarlığımızla elçileriyiz.

Evlerimizde güncel barınırken kitaplarımızda genel barınırız.
Ata nesil dünya hayatlarımız ayrı evren hayatımız kâinatımız bir.
Kâinatımızda ata nesil bir barınmamız okuryazarlığımızla ancak.
Onca canlı varlık bir kitaba sığabiliriz bir söz yazı ile ifade olabiliriz.

Bir tablo resimle kâinata geçer bir müzik notayla kâinatta gezeriz.
Heykel dikilmekse kâinattan dünya bir yol bağlantı köprü döneriz.
Dünyada yer içer bir beden barınırken kâinatta sanat ve edebiyatla
Bir ruhumuz barınır. Kâinatta varlığımızla dünyada mutluluğumuz.