Hayat ve kadını...

bir kahkaha geçerdi
zaman zaman
bizim mahalleden...
bir kahkaha ki
kan tükürüğü kırmızı...
ve bi o kadar alaca...
nice demlerin son bulduğu...
bir ruj lekesiydi nicesinde
kokuların seviştiği...
beden bedene....
teninin gıcırtısı duyulurdu
kimisinde...
sessizlikte...
alaca kırmızı...
ve ardından...
sigarasını içerdi mahalleli
huşu içinde
gün ışıdığında kadını yad edeceği
küfürleri düşünmeden...